كاش بودي تادلم تنها نبود
تا اسير غصه فردا نبود
كاش بودي تا براي قلب م
زندگي اينگونه بي معنا نبود
كاش بودي تا لبان سرد من
قصه گوي غصه غمها نبود
كاش بودي تا نگاه خسته ام
بي خبر از موج واز دريا نبود
كاش بودي تا زمستان دلم
اينچنين پرسوز وپرسرما نبود
كاش بودي تا فقط باور كني
بعد تو اين زندگي زيبا نبود
گذر زمان غارتگر خاطره هاست
یک دومین ثبت کنید و هاست رایگان بدهید
۳ نظر:
كاش ميدانستم چيست آمچه از چشم تو تا عمق وجودم جاري است
امشب از باده خرابم کن و بگذار بمیرم
غرق دریای شرابم کن وبگذار بمیرم
قصه عشق به گوش من دیوانه چه خوانی
بس کن افسانه و خوابم کن وبگذار بمیرم.
زرد است که لبریز حقایق شده است
تلخ است که با درد موافق شده است
عاشق نشدی وگرنه می فهمیدی
پاییز بهاریست که عاشق شده است
ارسال یک نظر