اول از روی ادب ای گل خوشبو سلام
دوم از روی محبت به تو دارم پیام
بی تو ای دوست گذر از جهان زندان من است
تا تو هستی در برم زندان گلستان من است
برات مینویسم دوستت دارم آخه میدونی؟ آدما گاهی اوقات خیلی زود حرفاشونو از یاد می برن ولی یه نوشته به این سادگیا پاک شدنی نیست.گرچه پاره کردن یه کاغذ از شکستن یه قلبم ساده تر.ولی من مینویسم...من مینویسم دوستت دارم
آسمون به ماه میگه:عشق یعنی چه؟
ماه میگه:یعنی بودن در آغوش تو
ماه میگه:تو بگو عشق یعنی چه؟
آسمون میگه:انتظار دیدین تو.
عشق همچون نقاشیست با این تفاوت که نقاشی را می توان پاک کرد اما عشق را هرگز.
بدون اراده متولد می شویم،با حیرت زندگی میکنیم و سپس با حسرت میمیریم،اما آنچه که هرگز فروغش رنگ فنا نمی پذیرد دوستی های پاک و بی آلایش است.تقدیم به بهترین.
بهترین آهنگ زندگی من تپش قلب توست و قشنگترین روزم روز دیدار توست.
حدیث عشق من و تو،حدیث ابر بهاریست،تو از قبیله لبخند،من از قبیله اندوه.فضای فاصله صد آه،فضای فاصله صد کوه،تو از سپیده و نوری،من از شقایق گلگون.
زندگی مجذور آیینه است،زندگی گل به توان ابدیت است،زندگی ضرب زمین در ضربان دل ما،زندگی هندسه ساده و یکسان نفس هاست.
شاد بودن هنر است،شاد کردن هنری والاتر،لیک هرگز نپسندیدم به خویش،که چون یکی شکلک بی جان،شب و روز،بی خبر از همه،خندان باشم،بی غمی عیب بزرگیست که دور از ما باد.
کاش تکه ابری میشد دلم و از باران مهربانی میبارید،تمام مهربانی هایم تقدیم تو باد
در پارکینگ خاطراتم چشمانت را پارک کردم،بعدش هم دلت را پنچر کردم تا از دلم نروی.
تا که پرسیدم ز منطق عشق چیست؟
در جوابم اینچنین گفت و گریست:
لیلی و مجنون همه افسانه اند
عشق تفسیری ز زهرا و علیست.
ای کاش کودک بودم تا احساست کنم،
ای کاش باران بودم تا غبار را از دلت دور کنم،
ای کاش دو تار بودم تا ساز مورد علاقه ات را بنوازم،
اما افسوس که نه کودکم نه بارانم نه دو تارم؛اما هر جور هستم عاشقانه و صادقانه هستم و دوستت دارم.
Love مخفف عبارات:
Lake of sorrow(دریاچه ی غم)،
Ocean of tears(اقیانوس اشک)،
Valley of death(دره مرگ)،
End of life(آخر زندگی)!
اگر یارم مرا خواهد غمی نیست،
که درد عاشقی درد کمی نیست.
ترسم آخر زغم عشق تو دیوانه شوم،
بیخود از خود شوم و راهی میخانه شوم،
آنقدر باده بنوشم که شوم مست و خراب،
نه دگر دوست شناسم نه دگر جام شراب.
هر از گاهی توقف ،فرصت خوبی است برای دیدن مسیر طی شده و نگریستن به راه پیش رو،گاهی برای رسیدن باید ایستاد.
با تو این ترانه ها را عشق است رخش سرخ بادپا را عشق است
عشق درگیر غروب را درد است باز هم طلوع ماه را عشق است
ای از خانه ز خم و گریه غربت بغض گشا را عشق است
ای از آب و هوای بی عشق بادبان ناخدا را عشق است
اهل بی مرز ترین دریا باش اهل همه جا را عشق است
از غزل باختگان می ترسم شعر های بی هوا را عشق است
ای قشنگ ترین سازها و آواز ها روزهای بی عزا را عشق است
تقدیم به او که پیشم نبود ولی حس بودنش بر من شوق زیستن داد
دلم برای کسی تنگ است که آفتاب صداقت را به مهمانی گلهای باغ می آورد
گیسوان بلندش را به باد می دهد دست های سپیدش را به آب می بخشد
شعر های خوشی چون پرنده ها می خواند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر